Haagse Borstvoedingsgroep Bijeenkomst woensdag 13 april 2022 
(corona proof)

Van het boek "Ouderschap vanuit je hart" door Lida van Ruijven
2.2 Sabbelen aan de borst is wél belangrijk 
Soms zegt de kraamverzorgende dat de baby niet mag sabbelen aan de borst of de tepel omdat de moeder daar pijnlijke tepels van zou krijgen. Dit is meestal onjuist. 
Met sabbelen bedoelt men dat de baby veel kleine zuigjes doet en dan pas slikt. De baby die sabbelt, krijgt na een poosje kleine slokjes achtermelk binnen. Dit is de vette achtermelk, de slagroom van de borstvoeding! Hierdoor worden baby’s molliger en kunnen ze kleine ‘Cupidootjes’ worden, zoals vroeger babyengeltjes werden afgebeeld. Tegenwoordig zie je weinig mollige borstbaby’s omdat baby’s weinig mogen sabbelen. Moeders krijgen het advies al snel de fopspeen te geven. 
In de vette achtermelk zitten de benodigde vitaminen voor de baby zoals vitamine K en vitamine D. De gezondheidszorg in Nederland gaat ervan uit dat je toch nog vitamine D en K aan je baby moet geven. Let dan op of je baby er krampjes van krijgt. 
De baby trilt de melk los 
Baby’s kunnen in slaap zijn en met hun tong aan de tepel trillen. Dit is om de melk weer te laten toeschieten en weer slokjes te nemen. Baby’s worden daar niet echt moe van. Soms wordt gezegd dat de baby te moe wordt van lang voeden en dat de baby in zijn bed moet blijven liggen. Volgens de natuurlijke wetten worden baby’s nooit te moe van de armen en borst van moeder. Een baby wordt toch ook niet moe van de speen de hele nacht... 
De natuur heeft het prachtig geregeld: baby’s kunnen slapen en tegelijk de borst melken. Zo wordt een baby nooit overspannen van zijn moeders armen. Wel van vreemde armen omdat hij zich daar onprettig voelt. Het ruikt onbekend en de stress kan toeschieten.
Als je een slapende baby ziet die zachtjes met zijn mond beweegt, is dat omdat zijn tong tegen het verhemelte drukt. Hij wordt daar heel rustig van omdat het zenuwgestel langs het verhemelte loopt en door baby’s eigen tongetje gemasseerd wordt. 
2.3 Hoe reageert de moeder op de toeschietreflex?
Als je jouw lichaam leert kennen, zul je voelen dat de toeschiet  -reflex, het stromen van de melk, je een totaal ontspannen gevoel kan geven waardoor je gemakkelijk in slaap valt. Dit wordt veroorzaakt door een prettig hormoon: oxytocine. Als je je heel gespannen voelt en nerveus bent, kun je je baby heel vaak aanleggen zodat het hormoon je rustig maakt. Met een baby aan de borst heb je echt minder kans overspannen te raken dan zonder! Desondanks hoor ik toch moeders soms zeggen dat ze zo moe worden van borstvoeding. Voor die moeders zijn er de volgende tips: 
-       Probeer het hormoon oxytocine uit te buiten door tijdens de borstvoeding je ogen te sluiten. Oxytocine kan je loom maken, wat je niet moet verwarren met moeheid. 
-       Doe regelmatig een dutje met je kind aan de borst. 
-       Gebruik geen suiker omdat suiker als doping werkt: je voelt je even fit en daarna ben je tweemaal zo moe. 
-       Telkens als je honger hebt, neem je een paar boterhammen met iets lekkers, of je neemt wat roggebrood, rijstwafels, worteltjes, komkommer, fruit, rozijnenbrood, popcorn met zout, gebakken aardappelen, havermout, soep met rijst. 
-       Neem vitaminen voor zwangerschap en borstvoeding. Ik heb vaak gehoord dat een moeder zei: mijn pot met vitamine is op en nu voel ik me weer zo moe. (Zie de lijst in hoofdstuk 15 van extra vitaminen en mineralen.) 
Op den duur kostten de nachtvoedingen mij slechts één minuut. Ik trok het kindje naar me toe en legde het aan en viel in slaap door de oxytocine. 
De ontspanning door oxytocine is af te kijken van de dierenwereld. 
Als een moederdier haar jong voedt, wordt ze heel rustig. 
Als het hormoon is uitgewerkt, loopt ze weg van het jong. 
2.3 Hoe snel zit wat ik eet in mijn voeding? 
Na enkele weken kun je vermoeden dat de baby reageert op wat je eet omdat de baby veel huilt, krampjes heeft, reageert op de huid of andere symptomen heeft. In de eerste weken is dat nog niet zo duidelijk. In hoofdstuk 15 gaan we hier verder op in. 
Het is handig om te weten dat de snelheid waarmee je eigen voedsel wordt opgenomen in je borstvoeding afhankelijk is van het soort voedsel. Fruit is licht verteerbaar en zit binnen twee uur in de borstvoeding. Bij zwaar verteerbare eiwitten, zoals vlees, bonen en eieren, kan het daarentegen wel twintig uur duren voordat de baby darmkrampen heeft. Licht verteerbare eiwitten zoals koemelkproducten, sojaproducten of tarwe -producten hebben een reactietijd die tussen de twee en twintig uur in zit. 
Er zijn kinderen die direct in de moedermelk iets proeven wat ze niet kunnen verdragen en het dan ook vrijwel onmiddellijk uitspugen. Hoe vaker deze kinderen zoiets proeven, des te vaker zullen ze ook spugen. 
De huid van de baby reageert trager op de voeding van de moeder: pas na 24 uur. 
8.3 De waardering voor het moederschap
Voor moederschap wordt spijtig genoeg niet altijd evenveel waardering opgebracht. Al snel wordt de vraag aan de pas bevallen moeder gesteld: wanneer ga je weer werken?
Men denkt daarbij blijkbaar dat de zorg voor je gezin geen werken is. Maatschappelijk gezien lijkt er meer waardering te zijn voor de vrouw die na de bevalling haar betaalde loopbaan weer opneemt. Dit is een vorm van oneerlijkheid tegenover de vrouw die heeft gekozen voor een nieuwe loopbaan, namelijk de ‘manager’ van het gezin zijn.
Ik heb gemerkt dat het moederschap meegroeit met het opgroeien van je kinderen. Je wordt eigenlijk gaandeweg een ervaren moeder. Moeder worden leer je van je kind. En het kind zal van jou leren hoe hij dankbaarheid kan tonen met glimlachjes en knuffeltjes, liedjes en tekeningen. Een vriendin van mij verwoordde het zo: ‘Telkens als ik dacht: nu wordt het saai, gebeurde er weer iets met mijn kind waardoor ik blij was dat ik erbij kon zijn.’
Wie een kind mag krijgen en mag opvoeden, werkt mee aan de toekomst van de wereld en alles wat het kind ervaart, werkt honderd jaar door. Een indrukwekkende gedachte!
14.1 Het uitproberen van voedsel
Door slechts eenmaal per vijf dagen een nieuw voedselproduct te proberen, kan moeder precies zien of iets wel of niet goed gaat en of de kleine het eten verdraagt. Na drie keer uitproberen weet de moeder wel of het voedsel veilig is.
Het is belangrijk elke nieuwe voedselsoort apart te testen. Elke verandering die optreedt is niet goed, zoals rode billen, hoesten, slijm, verkoudheid, koorts, berg, pukkels, eczeem, oorontsteking en oorsmeer. Zelfs ander slaapgedrag kan al duiden op overgevoeligheid.
Voedselallergie is de basis voor heel veel allergieën en ziektes! Het verandert een deel van het lichaam en veroorzaakt wisselende klachten zoals bronchitis, astma en stofallergie, druk gedrag, vergroting van de amandelen of pukkels en eczeem. Iedere verandering die optreedt, is niet goed en moet je serieus nemen. Geef het nieuwe product om de dag, dus dag 1, dag 3 en dag 5, om te zien of het veilig is. Als er een verandering is, wacht dan minstens vijf dagen om iets nieuws te proberen. Het lichaam heeft vijf dagen nodig om schoon te worden.
Als de huid is aangetast, bijvoorbeeld met eczeem of pukkels, dan duurt het tien dagen eer het geheel verdwenen is. Dan is het weglaten van het voedingsmiddel zeker tien dagen nodig.
Hoofdstuk 15 behandelt alles over allergie en intolerantie.
Eten met de vingers
Het is heerlijk voor een kindje om eten vast te pakken en zo in de mond te stoppen. Het schijnt zelfs later psychologisch voordeel te hebben rondom onbevangen seksualiteit. Rond veertien maanden kunnen baby’s het eten met één hand op de lepel leggen en met de andere hand de lepel in de mond
stoppen. Tweede kinderen eten vroeger dan eerste kinderen omdat ze hun broertje of zusje imiteren. Let op want ze kunnen zo de borst gaan weigeren, waar ze later weer verdrietig om zijn. Mevrouw Gill Rapley presenteerde deze methode, waarvan een vertaling door Stefan Kleintjes te vinden is op: www.borstvoeding.nl .
Het verslikken van het kindje
Veel mensen zijn bang dat de baby zich verslikt. Een van de voordelen van borstvoeding, zonder fopspeen, is dat het kind een perfecte mondmotoriek ontwikkelt en heel goed voelt wat wel en wat niet kan. Het is wel belangrijk om altijd bij je kindje te blijven als het aan iets knabbelt. De kokhalsreflex moet bij hem al ontwikkeld zijn. Je kunt je kindje op de buik op een doek op de grond leggen: dan valt een verkeerd brokje vanzelf omlaag. Moedermelk doodt onmiddellijk veel bacteriën van de grond die de baby van de vloer heeft opgenomen. Je kunt het kindje ook op schoot of in de draagdoek houden terwijl het op iets knabbelt. Mocht het kindje zich verslikken, dan leert het daarvan. Je kunt de kleine onmiddellijk met het hoofdje omlaag houden en een klapje op de rug geven. Dan vliegt het brokje er weer uit. Hierna zal de kleine zich niet meer snel verslikken terwijl hij toch kan genieten van zelf eten, zelf doen.
Als een kindje zich toch vaak verslikt, is het beter om zacht, gekookt of gepureerd eten te geven waar geen brokjes in zitten.
12.1 De emotionele tank
Als de emotionele tank leeg is, schrijft psycholoog Ross Campbell in zijn boek De kunst van ouderliefde, gaan de kinderen negatieve aandacht vragen. Ze kunnen niet luisteren, niet gehoorzamen, niet meehelpen, niet meevoelen. De emotionele tank kan door de ouders worden gevuld met aandacht en oogcontact, door te luisteren en te herhalen wat het kindje vertelt, en door aanraken. Dan is het kind weer positief; het kan luisteren, gehoorzamen, meehelpen en meevoelen.
Wanneer mijn jongste naar school moest, riep hij altijd heel hard nee en rende weg. Wanneer ik hem dan een kwartier op schoot nam (en eventueel de borst gaf), werd hij rustig en ging gewoon naar school. Het viel niet altijd mee maar het werkte wel altijd. En het werkt nog! Knuffelen, wrijven, aandacht geven doen een dwars kind smelten.